Grupa Motylki
Piątek 26.11.2021
Dzisiaj będziemy rozmawiać o emocjach.
- Zacznijmy od porannej rozgrzewki.
https://www.youtube.com/watch?v=ozI7YcVASgo
- Przeczytajcie wspólnie z rodzicami opowiadanie i odpowiedzcie na pytania.
BAJKA O SMUTNYM MIEŚCIE Za wielką rzeką, bardzo daleko, było małe miasteczko. Ktoś, kto patrzył na nie z daleka, nie zauważyłby nic dziwnego. Ale jeżeli podeszlibyśmy całkiem blisko zauważylibyśmy, że jest inne od wszystkich miejsc, które wcześniej widzieliśmy. Dlaczego? Były w nim przecież domy, ulice, szkoły, przedszkola. Mieszkali ludzie. Co więc było dziwnego? Chcecie wiedzieć? W tym mieście nikt się nigdy nie uśmiechał. Mieszkali w nim sami smutni ludzie - smutni panowie, smutne panie, smutne mamy i babcie, smutni tatusiowie i dziadkowie, i oczywiście smutne dzieci. Nawet nie wiedzieli jak to jest nie być smutnym, bawić się i śmia . Za to często z ich oczu płynęły łzy. Tak było zawsze i właściwie nikogo to nie dziwiło. Ale pewnego dnia coś się zmieniło. Do miasta zawędrował szczęśliwy chłopiec. Gdy szedł uśmiechnięty ulicami miasta i pozdrawiał ludzi, których mijał, wszyscy przez chwilę czuli się inaczej. Wszystkim przez chwilę robiło się ciepło koło serca. Chłopca dziwiło, że nikt się nie uśmiechał, ale ponieważ sam był bardzo szczęśliwy nie przeszkadzało mu to. Postanowił w tym mieście zamieszka . I tak zrobił. Szczęśliwy chłopiec zamieszkał w smutnym mieście i niestety gdy mijały dni z jego twarzy zaczął znikać uśmiech. Pewnie wiecie, że bardzo trudno jest być szczęśliwym, gdy wszyscy wokół są smutni. I coraz częściej z oczu chłopca płynęły łzy. Początkowo chłopiec nie zauważył tej zmiany, ale pewnego dnia obudził się tak nieszczęśliwy. że nawet nie chciało mu sie wstać z łóżka. I wtedy przypomniał sobie, że jeszcze niedawno było inaczej, cały czas chciało mu się śpiewać i tańczyć ze szczęścia. - Tak nie może by ! - powiedział głośno. - Ja chcę być szczęśliwy i chcę uszczęśliwiać innych ludzi jak dawniej .. Szybko wstał z łóżka i wyszedł z domu. I wtedy zauważył po raz pierwszy jeszcze jedną dziwną rzecz. Nigdy, mieszkając w tym mieście, nie widział słońca, a całe niebo było pokryte szarymi chmurami niby zasłoną. - Hej, dziewczynko! - zawołał do dziewczynki przechodzącej obok. - Kiedy ostatnio świeciło tutaj słońce? - Jakie słońce? - zapytała smutno smutna dziewczynka. - Aha - pomyślał, - to dlatego wszyscy są tacy smutni, że nigdy nie widzieli słońca. - Muszę to zmienić - powiedział głośno. Pomyślał chwilę (a muszę wam powiedzie , że był to bardzo sprytny chłopiec), przyniósł wszystkie potrzebne materiały i narzędzia i zaczął budować drabinę. Ludzie przechodzący obok zaczęli się przygląda . Ich smutne spojrzenia dodawały chłopcu sił. Drabina była coraz dłuższa i dłuższa. Gdy była już tak długa, że sięgała od jednego końca miasta do drugiego, chłopiec oparł ją o najwyższy w mieście dom, schował do kieszeni ostry nożyk i zaczął się ostrożnie wspina . Wchodził coraz wyżej i wyżej, a smutni ludzie przyglądali się. Gdy był już tak wysoko, że z dołu wydawał się tylko małą plamką sięgnął szarej zasłony z chmur. Wyciągnął z kieszeni nożyk i wyciął w chmurach dziurę tak dużą, jak tylko było to możliwe. I wtedy po raz pierwszy przez dziurę w chmurze zaczęło świecić słońce. Światło słoneczne powoli zaczęło rozchodzić się po ulicach, domach, zaglądało w każdy nawet najdalszy kąt. I coś się zaczęło zmieniać. Kolory stały się jaśniejsze, żywsze, weselsze. Ludzie poczuli na swoich twarzach ciepło promieni słonecznych. Wesołe promyki zaczęły ich łaskotać po nosach, ustach, policzkach. To było przyjemne. Rozglądali się podziwiając nowe kolory i powoli zaczęli się uśmiecha . Uśmiechali się coraz szerzej i cieplej najpierw sami do siebie, potem odwracali się do stojących obok i uśmiechali się do nich. I to był pierwszy dzień nowego życia w tym mieście. Od tego dnia wszyscy się do siebie uśmiechali i byli szczęśliwi. Zdarzały się oczywiście dni gdy ktoś był smutny, ale wtedy wychodził na dwór, patrzył na słońce, na uśmiechających się ludzi i też zaczynał się uśmiecha.
1. Co było dziwnego w mieście?
2.Jak zachowywali się ludzie, którzy w nim mieszkali?
3.Co zdarzyło się pewnego dnia?
4.Co się stało kiedy szczęśliwy chłopiec zamieszkał w smutnym mieście?
5.Co postanowił zrobić chłopiec?
6. Jak zmienili się ludzie w smutnym mieście, kiedy zaczęło świecić słońce?
3. Zabawa „Moje uczucia” – dziecko otrzymuje od rodzica karty ze smutną i wesołą miną, następnie słucha krótkie zdania opisujące różne sytuacje. Zadaniem dziecka jest podniesienie karty z taką emocją którą ono odczuwa w przedstawionej sytuacji: - dostałem nową zabawkę, - brat przeszkadza mi w zabawie, - kolega mnie bije, - popsuła mi się moja zabawka, - pani mnie pochwaliła, - idę z rodzicami do kina, - w przedszkolu wszystkie dzieci mnie lubią, - moja mama jest chora.
4. Zagadki słowne „Jaka to minka?” - dziecko rozwiązuje zagadki słowne dotyczące emocji i odnajduje daną emocję na obrazku. Jaka to emocja?
Powiedzcie dzieci. Mówią o nim, że ma wielkie oczy, Rączki wymachują, ciało w górę leci, Gdy się do naszego umysłu wtoczy, Oczy jak iskierki się zapalają. (radość)
Trzęsie nami śmiało Wszystkie ząbki usta odkrywają. I paraliżuje całe ciało. (strach)
Usta jak podkówka odwrócona, Gdy się w nasze serce wkrada, Często łezka w oku zakręcona. To naszymi myślami włada. (smutek)
Wygląd twarzy tej dziewczyny Marszczy nam nosek, oczy i czoło, Jakby najadła się cytryny. Tupie nóżką i rączką grozi wkoło. (złość)
Znajdź różnice ...
https://pm19leszno.przedszkolna.net/pliki/plik/roznice-1637789474.docx
6. Praca plastyczna – Gniotek.
Balon, butelkę 500 ml, mąką ziemniaczaną lub ryż, lejek, słomkę lub wykałaczkę, włóczkę do zrobienia fryzury naszemu stworkowi oraz czarny. Na początku wsypujemy mąkę do wysokości 1/2 lub 3/4 butelki w zależności od wielkości balona. Najlepiej robić to przez lejek, poruszając w środku słomką lub wykałaczką, aby przesypywało się bez zastojów. Następnie dmuchamy balon, skręcamy go i zakładamy na butelkę. Teraz wystarczy butelkę obrócić w taki sposób, aby mąka przesypała się do nadmuchanego balona. Można to przyśpieszyć ściskając kilkukrotnie butelkę.
https://www.youtube.com/watch?v=2Asv1QetBms
....................................................................................................................
Czwartek 25.11.2021
Witajcie drogie dzieci! Naszym dzisiejszym tematem będzie Pluszowy Miś.
- Rozwiąż rebusy
https://pm19leszno.przedszkolna.net/pliki/plik/rebus-1637789121.docx
- Przeczytaj z pomocą rodzica opowiadanie i odpowiedz na pytania.
- Na łące pod lasem, tam gdzie rośnie duże drzewo stoi sobie mały domek. W domku mieszkają dwa misie: Pysio i Rysio. Ich domek jest bardzo ładny i kolorowy. Obok domku, w starym dębie mieszka Pani Sowa. Pani Sowa jest bardzo mądra. Wie wszystko o lesie i jego mieszkańcach. Wie, gdzie mieszkają pszczółki, gdzie śpiewają ptaszki i w której dziupli schowały się wiewiórki. Pewnego dnia małe misie wybrały się na łąkę. Szły sobie drogą, aż poczuły piękny zapach. Oj! Pewnie już niedaleko jest łąka!- wykrzyknął Pysio. Na łące było kolorowo. Kwitły kwiatki, brzęczały pszczółki. Na listkach trawy siedziały czerwone biedronki. lch czarne kropeczki błyszczały w słońcu. Najładniejsze jednak były motylki, które lekko fruwały nad kwiatkami. Misie lubiły bawić się z motylkami. Motylki chowały się w kwiatkach. Czasami leciały wysoko... wysoko... tam, gdzie płyną chmurki i świeci żółte słoneczko. Nagle misie zobaczyły motylka, który był cały niebieski. Zaczęły za nim biec. Motylek zaprowadził je nad rzeczkę. Nad rzeczką wiał miły wiaterek szszsz, a woda cichutko śpiewała: plim, plim, plum, plum. Pysio i Rysio zaczęli skakać z kamienia na kamień. Potem przyglądali się zielonym żabkom i małym rybkom. Nagle usłyszały cichutki głosik: pii, pii, pii. Rozejrzały się wkoło skąd on dochodzi. Patrzą a tu przy kamieniu siedzi sobie myszka. Jak masz na imię? -zapytały misie. Jestem Szarusia - odpowiedziała myszka. Mieszkam niedaleko lasu w małej norce. Chodźcie ze mną. Mam ładną kolorową piłkę pobawimy się razem. Misie szybko pobiegły za myszką. Zaczęła się wesoła zabawa. Podrzucały piłkę a potem za nią biegały. Piłka kulała się wesoło po trawie. W pewnej chwili tak mocno podskoczyła, aż wpadła w krzaki. Potem pokulała się jeszcze dalej. Misie i Szarusia biegły za piłką, ale nie mogły jej zdogonić. Bardzo się zmartwiły. Co my teraz zrobimy? - powiedziały misie. Dobrze,że niedaleko mieszka Pani Sowa. Może ona nam pomoże?. Może widziała, gdzie schowała się piłka. Szarusia i misie pobiegły pod stary dąb. Zapukały w drzewo- puk, puk... Z dziupli wyszła Pani Sowa. Miała duże okulary, przez które wszystko było widać. Założyła je na dziób i poleciała na bardzo wysokie drzewo Rozejrzała się i woła: hej, hej!!!. Misie, Szarusio nie martwcie się! Znalazłam waszą piłkę. Wejdźcie szybko na drzewo a sami zobaczycie. Pysio, Rysio i Szarusia szybko wdrapały się na drzewo... Patrzą, patrzą a tam w kolorowych kwiatach schowała się kolorowa piłka. Zwierzątka pobiegły za Panią Sową, która wskazywała im drogę. Znalazły zgubioną piłkę. Wszyscy bardzo się ucieszyli. Poczuli się jednak zmęczeni. Słoneczko zaczęło już chować się za chmurki. Szykowało się do snu. W gniazdkach ucichły ptaszki. Pora wracać - powiedziała Szarusia. Jutro znów się pobawimy. Myszka wróciła do swojej norki. Misie pobiegły do domku na łące. Umyły buzie, łapki, wyczyściły futerka. Hops! Wskoczyły do ciepłych łóżeczek. Przytuliły główki do poduszek. Zamknęły zmęczone oczy i cichutko zasnęły. Do ich okna zaglądał księżyc i gwiazdki, a misiom śniła się Szarusia i kolorowa piłka.
1.Kto mieszka obok Pysia i Rysia?
2. Co to za owad czerwony w czarne kropki?
3. Kogo misie spotkamy nad rzeką?
4. Co misie razem z Szarusią zgubiły?
3. Zabawa: Miś jest tu, Miś jest tam (Zabawa pochodzi z książki M. Staniek – Muzyczna Akademia Przedszkolaka część
1) PIOSENKA Miś jest tu, Miś jest tam pluszowego misia w rączkach mam. Miś jest tu, Miś jest tam z pluszowym misiem tańczę raz i dwa.
Przebieg zabawy: Dzieci stoją na obwodzie koła (twarzami do jego środka). Każdy przedszkolak trzyma w rączkach swojego pluszowego misia. W raz z melodią piosenki uczestnicy wykonują opisane poniżej czynności w coraz to szybszym tempie 
*Miś jest tu *
-dzieci poruszają się krokiem dostawnym w prawą stron
-dzieci poruszają się krokiem dostawnym w lewą stronę *Miś jest tam, pluszowego misia mam*
- dzieci zatrzymują się i unoszą swoje misie wysoko w górę Miś jest tu
- dzieci poruszają się krokiem dostawnym w prawą stronę
-dzieci poruszają się krokiem dostawnym w lewą stronę
-dzieci wykonują jeden pełny obrót wokół własnej osi.
4. Zgaduj-zgadula
Zagraj z dzieckiem w prostą grę. Pozwól dziecku trzymać w dłoniach od 2 do 10 przedmiotów i potrząsać nimi (monety, guziki lub inne małe przedmioty, które przy potrząsaniu powodują hałas). Potrząsając nimi dziecko powie: „Zgadnij, ile ich mam!” Trzeba zgadnąć, iloma przedmiotami dziecko potrząsa (sądząc po odgłosie). Następnie ty potrząsaj przedmiotami, a dziecko niech zgaduje. Po każdej zgadywance sprawdź, ile było przedmiotów licząc je.
5. https://pm19leszno.przedszkolna.net/pliki/plik/mat-1637789019.docx
6. Zabawa: Misiowa maska Przygotuj dla każdego dziecka okrągły papierowy talerzyk, jedną kartkę brązowego papieru, brązową farbkę, pędzelek, kubeczek z wodą oraz patyczek i klej wikolowy.
1. Talerzyk zegnij na pół i wytnij cały środek pozostawiając tylko obwódkę talerzyka.
2. Pomaluj brązową farbką całą obwódkę talerzyka.
3. Wytnij z brązowego papieru dwa uszka, a następnie przyklej je do białej części talerzyka.
4. Przyklej patyczek.
5. Misiowa maska jest już gotowa
https://pm19leszno.przedszkolna.net/pliki/plik/misiowa-maska-1637788876.docx
7. Obejrzyj „Przygody Misia Colargola
https://www.youtube.com/watch?v=hfpu-qTPioQ&list=PLwlj9-8txgpRHLSSfsSNp0UJkgBi5at2I
............................................................................................................
24.11.2021 ( środa)
Witajcie kochane dzieci w następnym dniu nauki zdalnej.
1.Posłuchajcie wierszyka i odpowiedźcie na pytania
,,Każdy coś robi”
Barbara Zakrzewska
To jest Darek, a gdzie Marek?
Marek maluje, co w sercu czuje.
To jest Wacek, a gdzie Jacek?
Jacek się cieszy, napisał pięć wierszy
To jest Tadek, a gdzie Radek?
Radek dom sprząta we wszystkich kątach.
To jest Romek, a gdzie Tomek?
Tomek książkę chwyta, wciąż czyta i czyta .
PYTANIA:
Co dzieci lubiły robić? Czym się interesowały? Co to znaczy „mieć hobby”? Co to znaczy „być pasjonatem, pasjonować się czymś”? A Ty jakie masz hobby? Czym się interesujesz? Możesz przesłać zdjęcie na naszą grupę jeśli masz jakąś pasję
2.Zabawa ruchowa ,, Do mety”
Zaproś do zabawy kogoś z domowników. Każdy uczestnik otrzymuje po 2 papierowe lub plastikowe talerzyki i 2 piłeczki pingpongowe (mogą być klocki). Zadaniem uczestników jest umieszczenie piłek na talerzykach, chwycenie talerzyków obiema dłońmi i przeniesienie z jednego końca pokoju na drugi tak, aby piłeczki nie spadły. Jeśli piłeczka spadnie, uczestnik ponownie umieszcza ją na talerzyku i kontynuuje ćwiczenie.
3.„Co zniknęło?” – ćwiczenie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej.
Rodzic wybiera kilka przedmiotów (maks. 6). Dziecko układa je w szeregu, podaje nazwy, przelicza. Następnie zamyka oczy (odwraca głowę), a rodzic zabiera jeden przedmiot. Dziecko otwiera oczy i określa, który przedmiot zniknął. W celu utrudnienia zabawy można zabierać coraz więcej przedmiotów. Można zamienić się rolami z dzieckiem.
4.„Ile?” – zabawa dydaktyczna.
• potrzebne będą podkładki, patyczki do szaszłyków, 6 zabawek, 6 piłeczek lub klocków, 5 książek, 2 kostki do gry, kartonik z cyfrą 2 i kartonik ze znakiem =
– Rodzic kładzie przed dzieckiem 2 podkładki, na obu umieszcza po 3 zabawki. Dzieci przeliczają i określają, że jest po równo. Rodzic mówi: 3 równa się 3. Kładzie między podkładkami 2 patyczki do szaszłyków. Wyjaśnia, że tak wygląda znak równości = (patyczki równo ułożone).
– Na kolejnych 2 podkładkach rodzic kładzie 2 kostki do gry. Dziecko wstawia między nimi odpowiedni znak matematyczny (=) i odczytują działanie. Podczas powtórzenia Rodzic rozdaje 2 kostki do gry, między podkładkami układa znak =. Zadaniem dziecka jest poprawne ułożenie kostek.
– Na kolejnej podkładce rodzic kładzie kartonik z cyfrą 2 i kartonik ze znakiem =. Prosi dziecko o dokończenie działania i odczytanie. W trakcie każdego zadania rodzic zwraca uwagę na poprawne odczytywanie działań.
5.„Wyścig ziarenek”
‒ potrzebne będą: kartka, słomka do napojów, klej, flamaster i ziarenko fasoli lub grochu. Jeśli nie ma słomki, można zrolować i skleić fragment papieru lub sztywnej folii. Ważne, żeby ziarenko było większe niż otwór w rurce. Na kartce rodzic rysuje drogę – dwie linie ułożone około 2 cm odsiebie. Na początku należy narysować linię startu, a na końcu – linie mety (droga może być kręta – stopień skomplikowania zależy od możliwości dziecka). Ziarenko układamy na początku drogi tak, aby dziecko dmuchając przez słomkę przeprowadziło ziarenko do mety.
6. .Malowanie słomką do picia
Potrzebne będą: farby akwarelowe lub rozwodnione plakatowe, kartka, pędzel, słomki do picia, kubek z wodą.
Na kartce robimy niewielką plamę z farby akwarelowej lub rozwodnionej plakatowej. Sięgamy po słomkę i dmuchamy na farbę. Ważne, żeby skierować rurkę w tę stronę, gdzie chcemy, aby popłynęła farba. Co przypomina powstały kształt? Uruchom swoją wyobraźnię. Po wyschnięciu możesz dorysować brakujące elementy. No to do dzieła!!!
Warto wspomnieć, że taka aktywność to również świetne ćwiczenie oddechowe.
........................................................................................................................................................
